ایرنا نوشت: محققان دانشگاه ام آی تی پوشش ضد آب جدیدی ساختند که در مقایسه با پوششهای کنونی، کارآیی بهتر و سطح ایمنی بالاتری دارد.
اغلب پارچههایی که بهعنوان دافع آب معرفی میشوند، درواقع ضد آب هستند و اگر مدت زیادی زیر باران باقی بمانند، درنهایت آب به درون آنها نفوذ میکند. هدف از تولید پارچههای دافع آب این است که قطرات آب بهمحض برخورد با این پارچهها، از سطح آن جدا شوند.
در روشهای متداول آب گریز کردن پارچهها از پلیمرهای با زنجیره بلند استفاده میشود که در طبیعت و بدن انسان انباشته میشوند و خطراتی را برای سلامتی ایجاد میکنند. در این روشها از پوششهایی استفاده میشود که مایع هستند و پارچه درون آنها شناور شده و در فرآیندی خشک میشود. این تکنیکها قابلیت عبور رطوبت و بخار از بافت پارچه را محدود میکنند. به همین علت در مرحله بعدی کار، هوا به میان بافت پارچه دمیده میشود تا منافذ آن بازشوند. اما این کار هزینه تولید را افزایش داده و موجب نفوذپذیری پارچه در برابر آب میشود. ادامه مطلب